Langt ut på vida er et uttrykk som i våre hjemtrakter beskriver noe som er langt ute i gokk, svært øde og ufattelig monotont. En slik vidde har vi vandret rundt på i 14 dager. Og selv om ingen dager var like, følger her et litt mer nyansert bilde av livet på vidda.
Hver dag våknet vi med samme spørsmålet, vell vitende om at utfallet var svært avgjørende for hvordan dagen kom til å bli. Hvordan er været? Innehold svaret noe med vind var det greit. Lite vind skulle til for å gjøre store forskjeller i føret på vidda. Samme om det gjald å flytte snø, tørke blaute klær eller blese en ny værfront inn. Blest var heldigvis et svært stabilt innslag på vidda, og selv byfolk som oss følte seg ukomplett uten den konstante ryskingen i hår, klær og oppakning.
I tillegg til vind inneholder en vanlig dag på vidda ofte;
1.
Kryssing av større eller mindre partier med nesten ugjennomtrenglig bjørkekratt. Et tidsfordriv vi etterhvert gikk lei av og byttet ut med å finne kjekke ATVspor som banet fine veier tvers gjennom eledigheten.
2.
Studering av kartet som bare viser halve sannheten. Selv om man kan ane konturen av de fleste formasjoner når man leser mellom høydekurvene, er det litt frustrerende at mange høer, sjøer, myrer og daler er ikke tegnet inn. Tett kratt opp til midjen går på M711 serien inn under snaufjell, en myr kan like gjerne være en sjø og selv de mest brukte ATVspor og gamle hytter kan glimre med sitt fravær.
3.
Kryssing av halvfrosne elver som både kunne være en glatt opplevelse, men ennå ganske morsom...
...Eller være en kald fornøyelse som gikk på tærne og humøret løs.
4.
Et trivlig møte med lokalbefolkningen som er ute og se etter reinen sin. De er blant de første som reagere med begeistring på å være et år ute og alle de fine opplevelser man får da. Selv om noen blant dem synes det er dumt å ikke bruke ATV, det går jo mye forterre, er det ingen som sier stakkars eller hvorfor i alle verden gjør dere det. Ikke sjeldet ble vi tilbydd skyss ned til veien, hytta eller et annet strategisk sted selv om det medførte to svære sekker og tre personer på en liten ATV. Daglig så vi et eller flere tegn på menneskelig aktivitet så den eller de som kaller vidda for Norges største villmark har definitivt aldri satt sine egne ben på stedet! Her kan man møte litt av hvert midt i ødemarken som ikke akkurat minner om vilmark..
5.
Kryssing av reingjerde som enten krevde akrobatiske ferdigheter, ormegener eller hvis man var så heldig at man fant et ATVspor som krysset gjerde krevde at man skjøv presseningen litt tilsides.
6.
Avslappende stunder på snaufjellet der man kunne betrakte så å si hele vidda og mer til. Kunne se dårlig vær som kom og gikk og stiple ut minste motstandsvei frem til neste leirplass.
7.
Magiske solnedganger som kommer tidligere og tidligere, noe som har gjort at vi har stilt klokken 2 timer frem slik at vi klarer å nyte skumrings stundene ut fra teltåpningen istedet for å springe om kapp med lyset for å i alle fall nå 10 km den dagen. Samme hva som har møtt oss i løpet av dagen så sitter vi igjen med en god følelse i hele kroppen når vi mett og god titter ut og nyter livet.
Vertaling:
SvarSlettEen doorsneedag op de hoogvlakte.
Verweg op de hoogvlakte is een uitdrukking over ver weg, zeer leeg en ongelofelijk monotoon. Op zo'n hoogvlakte hebben wij 14 dagen voort getrokken. En hoe wel geen dag het zelfde was, volgt hier eeb iets meer genuanceerd beeld van het leven op de hoogvlakte.
Vervolg vertaling:
SvarSlettElke dag werden we wakker met dezelfde vraag: wat voor weer is het? Goed wetend dat het antwoord van groot belang zou zijn voor het verloop van die dag. Was het antwoord iets met wind, dan was het goed. Een beetje wind maakt veel verschil uit in de begaanbaarheid van de hoogvlakte, evenzo bij het verwijderen van sneeuw, het drogen van natte kleren of het komen van een nieuw front. Wind is gelukkig een zeer stabiel elemant op de hoogvlakte. Zelfs stadsmensen zo als wij voelen ons niet kompleet zonder het konstante wapperen van de haren, de kleren en de bepakking.
Vervolg vertaling:
SvarSlettNaast wind heeft een gewone dag op de hoogvlakte vaak:
1)het doorkruisen van grote dan wel kleinere stukken met bijna ondoordringbaar kreupelhout. Een tijdsverdrijf dat al snel ging vervelen en vervangen werd door het zoeken naar sporen van een terreinmotor, die mooie paden maakt dwars door die ellende.
2)Het bestuderen van een kaart die maar de halve waarheid weer geeft. Hoewel men de meeste formaties kan herkennen door het lezen van de hoogtelijnen, is het wel een beetje frustrerend dat vele bergtoppen, meren, waters en dalen er niet zijn ingetekend. Dicht kreupelhout, hoog tot aan je middel, wordt weergegeven als hooggebergte, een watertje kan net zo goed een meertje zijn en zelfs de meest gebruikte terreinmoterpaden en oude hutten ontbreken.
vervolg vertaling:
SvarSlett3)Het oversteken van half bevroren rivieren dat zowel gladde maar toch nog leuke ervaring kan zijn...dan wel een koud vermaak met aanslag op je tenen en je humeur.
4)Een gezellige ontmoeting met de lokale bevolking, die oppad is om de rendieren in de gaten te houden. Zij zijn de eersten die enthousiast reageerden op een jaar buiten zijn en al die mooie belevenissen die men zal krijgen. Hoewel sommigen van hen het dom vinden om geen terreinmotor te gebruiken, dat gaat toch veel sneller, is er niet één die zegt, stakkers, of waar om in hemels naam doen jullie dit!
Vaak krijgen we en lift aangeboden, ook al betekend dat met 2 grote rugzakken en 3 personen op een kleine terreinmotor.
Dagenlijks zagen we wel enig teken van menselijke aktiviteit. Dus degenen die het hebben over de hoogvlakte als de grote leegte van Noorwegen zijn er zelf nooit geweest! Hier kan men, midden in de woesternij, van alles tegenkomen wat niet geheel aan de wildernis doet denken.
vervolg vertaling:
SvarSlettHet kruisen van rendieromheiningen, wat acrobatische vaardigheden vereist, dan wel het geluk om een terreinmotorspoor te vinden die de heg kruist, zodat men slechts een zijl opzij hoeft te schuiven.
6)Ontspannen uurtjes op een hooggebergte waar men als het ware de hele hoogvlakte kan aanschouwen, het slechte weer kan zien komen of gaan en de weg met de minste weerstand kan uitstippelen naar de volgende standplaats.
7)Betoverende zonsondergangen, die steeds vroeger komen, het geen er toe leidde dat we onze klok 2 uur vooruit gezet hebben, zodat we met schemer de tent uitkomen i.p.v. om't hardst te moeten lopen met het licht, om toch nog in iedergeval 10km per dag af te leggen.
Het maakt niet uit wat we die dag tegenkwamen, we hebben hoe dan ook een goed gevoel in ons hele lijf als we verzadigd naar buiten kijken en van het leven genieten.