Å ta bussen i finnmark kan sammenlignes med å vente på et cruisskip i en ørken...
Nesten i alle fall. De fleste lokale ser dumt på deg når du spør etter bussen. -Går det buss her? Kanskje det ja, men det er mange år siden jeg tok bussen selv så...-Buss, nei beklager det vet jeg ikke, men spør på bensinstasjonen de vet det helt sikkert (noe de ikke gjorde). Andre var stein sikker på det gikk buss, husket desverre ikke helt når på ettermiddagen. Ga oss skyss til bussholdeplassen hvor bussen kjørte dagen etter, 2o timer seinere altså.
Rykter forteller om bussjofører som glemmer å kjøre, billetautomater som ikke fungerte i en hel måned. Selv var vi så heldig at vi fant en buss som kjørte i riktig retning tilslutt. Den fikk imidlertid motorproblemer i kulden og måtte ringe etter forsterkninger. Egen motorkraft anbefales med andre ord på det sterkeste her i nord!
Vertaling:
SvarSlettBUS?
De busnemen in de provincie Finnmark kan men vergelijken met het wachten op een boot in de woestijn...
Bijna in ieder geval.De meesten van de lokale bevolking kijken je verbaasd aan als je ze naar de bus vraagt. -Gaat er een bus hier? -Misschien ja, maar het is jaren geleden dat ik zelf een bus nam dus... -Bus, nee sorry dat weet ik niet maar vraag het bij het benzinnestation, die weten het zeker wel (ze wisten het niet). Anderen waren er zeker van dat er een bus ging, 's middags, maar herinnerden zich niet precies wanneer. We kregen een lift naar de bushalte, de bus kwam de volgende dag langs, 20 uur later dus.
Geruchten vertellen over buschauffeurs die vergeten te rijden, kaartjesautomaten die een maand lang niet werken. Gelukkig vonden we uiteindelijk een bus die de goede kant opging. Hij kreeg echter motorpech door de kou en moest om hulp bellen. Met andere woorden, eigen vervoer is hier in het noorden ten zeerste aanbevolen.