Aktiviteter i og rundt vann, fantastiske omgivelser og trivlige kaffestunder var hovedingredientene under vårt Kvikkjokk opphold, en av de hyggeligste etappene på turen sålangt.
Svært lite ante vi om det som lå og ventet på oss nede i granskogen da vi sliten og ikke minst svært sulten kavet oss ned fra fjellet til Kvikkjokk. Første inntrykket var en forlat og øde by som kunn vekkes til livet under høysesongene for scooterkjøring eller fjellvandring om sommeren. Dette var ikke langt fra sannheten, men det fantes litt liv i bygda og en av disse var den sprudlende, vannnelskende Bjørn som lever av å kjøre turister med båtene sine. Vi møte han tilfledigvis på fjellstasjonen hvor han en avtale med en annen turist og før vi viste ordet av det ble vi ikke bare med på hans omvisning i Kvikkjokk traktene, men på alt mulig spennede de dagene fram.
 |
| Til pappa: Vi er alltid forsiktig! Bjørn gikk først ;) |
På andre siden av den store forsen (svensk for stri elv) som vises ovenfor har Bjørn og noen kamarater kjøpt tomten der den første bygda Kvikkjokk lå, og hvor det ennå er noen fine gamle bygninger. Dette stedet var vår base og utgangspunkt for mye morro. Bygda ligger midt i smørøyet med vann skog og fjellrundt seg, og på de få dagene vi var der fikk vi utnytte alle disse muligheter til det fulle. Anne stakk til fjellls den ene dagen slik at hun kunne lindre litt på værsviket og svinge ned snødekte flanker en siste gang i år. På samme tidspunkt fikk Kim og Bjørn dratt båten over isen og ned i vann.
 |
| Sannsynligvis årets siste skiskospor på Vallsepiken. |
For å beskrive en alt for kort tid, kort som det var, så hadde vi det helt fantastisk fint. Samme hvor vi befant oss på land eller i forskjellige farkoster på vann var Bjørn som et omvandrende leksikon som kunne fortelle mye spennende om alt som man så samt om det som var for smått til å sees med det blotte øye. Smakskunnskapen var også noen vi fikk utvidet horisonten på da vi fikk sikløye med anbefaling om å koke den. Så der satt vi med en rekord liten spisefisk (ca 15cm) i hånden pluss en koke instruks. Til de som er like tvilende som vi var; det var knall godt!
 |
| småfisk som kokes hel |
TUSEN TAKK FOR ET KJEMPE OPPHOLD BJØRN! VI KOMMER GJERNE TILBAKE TIL VILMARKSDRØMMEN KVIKKJOKK FØR ELLER SIDEN.
 |
| vakre Kvikkjokk |
I wish you a nice weekend
SvarSlettDei gopde dagane var vel fortjent etter alt strevet i fjellet!
SvarSlettFantastiske bilder frå området, verkeleg villmarksliv med bading i isvatn, huff!
ola og Anne Grete.
Vertaling:
SvarSlettBIJ BJØRN TE KVIKKJOKK.
Aktiviteiten op en rond het water, fantastische omgeving en gezellige koffiepauzes waren de hoofdzakelijke ingrediënten van ons verblijf in Kvikkjokk, één van de gezelligste etappes van onze tocht tot nu toe.
Vrij wijnig wisten we van wat er op ons lag te wachten, beneden in het sparrebos, toen we vermoeid en vooral zeer hongerig van de bergen afdaalden naar Kvikkjokk. de eerste indruk was een verlaten dorp dat tot leven komt tijdens het hoofdseizoen voor scooterrijders dan wel voor wandelaars in de zomer. Dit beeld klopte aardig, maar er was wel wat leven in het dorp en één daar van was de sprankelende, waterlievende Bjørn die leeft van het ronvaren met touristen. We kwamen hem toevallig tegen bij het bergstation, waar hij een afspraak had met een andere tourist en voor we het wisten waren we niet alleen mee op zijn rondleiding in de omgeving van Kvikkjokk maar ook met allerlei spannends de dagen erna.
Aan de overkant van de snelstromende rivier (zie foto) hebben Bjørn en een paar vrienden een stuk grond gekocht, daar waar vroeger het dorpje Kvikkjokk lag, en waar nog steeds een paar mooie oude gebouwen staan. Die plek was onze basis en het uitgangspunt voor veel plezier.
Vervolg vertaling:
SvarSlettHet dorpje is het middelpunt van water, bos en bergen en tijdens de paar dagen die we er waren hebben we al die mogelijkheden ten volle kunnen benutten. Één dag trok Anne de bergen in voor een laatste skitocht. Kim en Bjørn trokken de boot over het ijs het water in.
We waren er maar kort, maar het was geheel fantastisch. Waar we ook waren, te land of, in één van de vaartuigen, te water, Bjørn was een wandelende leksikon die altijd wat interessants te vertellen had over wat we zagen of zelfs over wat te klein was om met het blote oog te zien. Onze smaakkennis werd ook uitgebreid, we kregen 'sikløye' met het advies om ze te koken. Zo, daar zaten we met zeer kleine eetbare visjes (ca 15cm) en met kookinstructies. Voor degenen die net zo twijfelend zijn al wij waren: het was heerlijk.
BEDANKT BJØRN VOOR HET GEWELDIGE VERBLIJF! WE KOMEN GRAAG NOG EENS TERUG NAAR DE WILDERNISDROOM KVIKKJOKK.
Bij de foto's
2. voor papa: we zijn altijd voorzichtig! Bjørn ging eerst.
3. waarschijnlijk het laatste skispoor bij Vallsepiken.
4. kleine visjes die in zijn geheel gekoopt worden.
5. het mooie Kvikkjokk.