Etter en stille og anonym avslutning på det forrige eventyret, har vi nå vært så heldige at vi er på full fart inn i det neste! En vinter som husky-handler hos Engholmhusky i Karasjok.
Mye har skjed siden det sise innlegget i juni. Vi prioriterte å nye slutten på turenen fremfor å sitte forran pcen. Det ble mange flere mygg og en lyn-oppdagelsesferd på tvers av Stabursdalen-nasjonalpark innen vi tilslutt motvillig satte oss på flyet hjem. Der ventet en hjertevarmende velkomst av familien og late dager med mama sin deilige hjemmelagede mat og kake. Overhode ingen dårlige avveksling!
Vi har virkelig nyt å bli forkjelet, sett venner og bekjente, sprunget i bymarka og ikke minst å ha hatt rennende reint vann rett fra springen. Men, det gikk ikke mange dager før det begynte å klø bakom magen. En smitsom kløe som spredde seg til føtterne og hode. En kløe etter å planlegge neste leirplass, se nye steder og slippe å sitte på ræva halve dagen! Forespørselen fra Engholm kunne ikke blitt timet bedre. Båndene til byen kunne ennå kappes uten problemer og vi var dermed mer enn klar til å pakke sekken og dra mot nord igjen.
Slik havnet vi midt i et nytt eventyr sammen med 62 firbeinte venner i tykkvinterpels og 1 gårdshund med tynnere pels som går rundt og varner sengene til oss tobeinte.. Vi gleder oss masse til å kunne bryte nysnøen litt enklere en det vi presterte for egenmaskin siste vinter med tunge pulker på slep, og ikke minst en ny polarnatt og alle de herlighetene det medfører! Næremere oppdatering følger utover høsten og vinteren, som bare ikke kan komme fort nok i år!
Vertaling:
SvarSlettEEN NIEUW AVONTUUR!
Na een stille afsluiting van het vorige avontuur, zijn we alweer begonnen aan het volgende! Een winter meedraaien bij Engholmhusky in Karasjok.
Veel is er gebeurd sinds de laatste berichten in juni. We hebben het genieten van het einde geprioriteerd boven het achter de computer zitten. Er kwamen nog meer muggen en we hebben een bliksemontdekkingsreis gemaakt door het Stabursdal-nationaalpark voordat we schoorvoetend het vliegtuig naar huis namen. Daar wachtte ons een hartverwarmend ontvangst van de familie en luie dagen met moeders heerlijke eten en zelfgemaakte taarten. Geen slechte afwisseling.
We hebben er van gernoten om te worden verwend, vrienden en bekenden te ontmoeten, te joggen in Bymarka en om schoon en stromend water uit de kraan te kunnen tappen. Maar het duurde niet lang voor dat het begon te kriebelen. Een besmettelijke kriebel door het hele lichaam. Een kriebel om een volgend kamplaats te plannen, nieuwe gebieden te ontdekken en te ontkomen aan halve dagen op je achterste te moeten zitten.
Het verzoek van Engholm had niet beter getimed kunnen zijn. De banden met de stad waren nog gemakkelijk te verbreken, we stonden dus zo klaar om onze rugzakken te pakken en naar het noorden af te reizen.
Zo kwamen we terecht in een nieuw avontuur te samen met 62 viervoeters vrienden in dikke wintervachten en 1 hond met een dunnere vacht die rondloopt en de bedden van ons tweevoeters verwarmd..
We verheugen ons enorm op een nieuwe winter in het noorden! Meer berichten volgen in de loop van de herfst en winter, die dit jaar maar niet snel genoeg kunnen komen!